رواية قطه عرين الاسد بقلم بنوته اسمرة
بإستغراب
لحد متوفى .. بس ليه حضرتك بتسأله
قال الرجل مبتسما
عشان يا بنتى احنا هنعمل يافته بأسماء الناس المتوفيه واللى أهلهم اتبرعوا للمسجد وهنعلقها فى المسجد عشان الناس تدعيلهم بالرحمة والمغفرة
أومأت مريم برأسها وأملته أسماء أبيها وأمها وأختها .. فقال الرجل بأسى
ربنا يرحمهم ويغفرلهم .. ماتوا مع بعض
أيوة فى حاډثة
نظر اليها الرجل مشفقا وقال
ربنا يجعل الصدقه دى فى ميزان حسناتهم وحسناتك يا بنتى
تمتمت بخفوت
آمين .. ولسه فى كمان جوزى
نظر اليها الرجل بحزن بالغ وقال
لا حول ولا قوة الا بالله .. ربنا يعوضك يا بنتى ويصبر قلبك .. قوليلى اسمه
قالت مريم بحزن
ماجد ... ماجد خيري
الحلقة التاسعة.
فى اليوم التالى ذهبت سهى الى عملها فى وجوم .. كان يبدو عليها الحزن وعلى عينيها آثار البكاء .. تطلعت مريم و مى كل منهما الى الآخرى .. لم تتحدث سهى طوال اليوم ولم تناكف فى مى كعادتها .. فقط انكبت فوق حاسوبها لكن بدا وكأنها لا تحرك الماوس تحت أصابع يدها .. فقط تنظر الى الشاشة شاردة .. ظلت هكذا طوال اليوم حتى آتى موعد الانصراف .. قالت مى ل مريم
قالت مريم وهى منهمكة فى علمها
لأ لسه .. عايزة ألحق أخلص كل الشغل اللى ورايا قبل سفرى ان شاء الله
سألتها مى قائله
ليه مش أستاذ عماد قالك انك هتشتغلى عن طريق النت
نظرت اليها مريم ويبدو على وجهها علامات التعب وقالت
أيوة بس أكيد
أول كام يوم مش هعرف أشتغل هكون مشغوله مع أهلى .. وعشان كده حابه أخلص جزء كبير من شغلى .. عشان ما أتأخرش فى تسليم الشغل
ماشى يا حبيبتى .. أنا ماشية بأه أشوفك بكرة
مع السلامة
خرجت مى وألقت مريم نظرة على سهى لتجدها فى دنيا آخرى تماما .. نادتها قائله
سهى .. سهى
التفتت اليها سهى قائله
أيوة يا مريم
نظرت اليها مريم بقلق وقالت
انتى مش هتمشى
قالت بوجوم
آه .. لا .. لسالى شويه
لحظات واڼفجرت سهى فى البكاء .. شعرت مريم بقلق شديد اتجاهها فهبت واقفه واتجهت اليها وضعت يدها على كتفها قائله
حاولت سهى تمالك نفسها ووقف بكائها .. أعطتها مريم منديلا من حقيبتها فكفكفت دموعها وقالت بصوت مرتجف
مفيش أنا كويسه
جذبت مريم أحد المقاعد وجلست بجوارها قائله
لا مش كويسه طبعا .. قوليلى مالك ايه مضايقك يمكن أقدر أساعدك
نظرت اليها سهى وقالت
مش هتقدرى تساعديني
صمتت سهى قليلا ثم قالت بخجل
مش هقدر أحكيلك على المشكلة .. بس كل اللى أقدر أقولهولك انى اتهنت اهانه جامده أوى أوى .. والمشكلة اللى تعبانى انى شايفه نفسى غلطت فعلا واستحق الإهانه دى
نظرت اليها مريم قائله
طيب طالما شايفه انك كنتى غلط .. يبقى تحاولى تصلحى الغلط ده
قالت سهى بمرارة
ياريت بس معدش ينفع اللى حصل حصل
قالت مريم بهدوء
لو معرفتيش تصلحى الغلط .. يبقى على الأقل توقفيه فورا ومتكرريهوش تانى أبدا مهما حصل
نظرت اليها سهى وقالت بأعين دامعه
أنا حسه انى واحدة رخيصة أوى .. مش عارفه أعمل ايه وازاى أشيل الإحساس ده من جوايا
ربتت مريم على كتفها وقالت
سهى هكلمك بصراحة لانى بحبك .. ولانى طلبتى منى النصيحة .. سهى اعرفى حاجه واحده .. سعادتك فى قربك من ربنا مش فى بعدك عنه .. ربنا مبيحرمش الا الحاجات اللى بتضرنا فعلا .. هو اللى خلقنا وهو أدرى بينا من نفسنا .. احنا اتخلقنا فى الدنيا دى مش عشان ناكل ونشرب وننام وبس .. لأ .. احنا اتخلقنا عشان نعبد ربنا .. نعبده صح زى ما قالنا .. مش نعبده بمزاجنا .. أكيد كلنا بنغلط .. بس فى فرق بين
غلطه وغلطه .. وحتى لو اتنين غلطوا نفس الغلطه .. فى فرق بينهم .. لان الأول ممكن يتمادى فى الغلط ويستمر فيه وېموت عليه ويبعث يوم القيامة عليه .. أما التانى يعمل الغلط ويندم عليه ويبكى من الندم عشان غلط فى حق ربنا قبل ما يكون فى حق نفسه ويقرر انه ميعملش الغلط ده تانى طول عمره وربنا يقبل توبته وېموت وهو مفيش عليه الذنب ده
كانت سهى تستمع اليها فى استكانه وهدأت نفسها بعد سماع تلك الكلمات .. قالت سهى بشك
يعني لو مرجعتش للغلط ده تانى ربنا هيسامحنى أكنى مغلطتش أصلا
ابتسمت مريم قائله
أيوة بالظبط كده .. الغلط ده يتمحى تماما .. بس بشرط .. تكون توبه بجد .. وتندمى بجد .. وتقررى بجد انك مترجعيش لاى حاجه غلط بتعمليها .. وتصلحى من نفسك وتبعدى عن الحاجات اللى
تغضب ربنا
أومأت سهى برأسها ثم قالت ل مريم
على فكرة متفكريش ان الموضوع كبير .. لأ دى حاجه بسيطة بس أنا اللى حساسه شويه .. يعتبر مفيش حاجه أصلا بس هما كلمتين بس اتقالولى واضايقت منهم
ابتسمت مريم قائله
تمام يا جميل .. ولو احتجتى تتكلمى تانى أو تسألى عن حاجه أنا موجوده
ابتسمت سهى قائله
على فكرة انتى طيبة أوى .. قفل آه .. بس طيبة
ضحكت مريم قائله
أنا قفل
شاركتها سهى ضحكاتها قائله
ده القفل يقولك قومى وأنا أعد مطرحك
ثم قالت
بس بنت جدعه .. وطيبة .. ومش غلسة وبتحدفى طوب زى مى
قامت مريم قائله وهى تتوجه الى مكتبها
مى على فكرة طيبة أوى هى كمان .. لو قربتى منها هتحبيها
جلست مريم على مكتبها .. ونظرت اليها سهى مبتسمه ثم عادت الى عملها .
طرقت سارة باب غرفة المكتب الخاصة ب مراد فى الفيلا .. سمعت صوته يدعوها للدخول .. دخلت وأغلقت الباب بهدوء وتقدمت وهى متوترة قليلا وقالت
معلش يا أبيه عطلتك
نظر اليه مراد الذى بدا منهمكا فى قراءة احد الكتب وقال
خير يا سارة
قالت بإرتباك
انت قولتلى هتفكر فى موضوع شغلى
فى الشركة
وضع مراد الكتاب أمامه على المكتب وبدا عليه التبرم وقال بنفاذ صبر
نفسي أفهم هتستفادى ايه
قالت بحنق
يا أبيه أنا زهقانه من الأعدة فى البيت ..عايزة أحس انى بعمل حاجه مفيدة .. وبعدين هو أنا هشتغل عند حد غريب .. أنا هشتغل عندك فى الشركة
صمت مراد وبدا عليه التفكير .. طال صمته .. ثم نظر اليها قائلا
ماشى يا سارة أنا موافق تشتغلى عندى فى الشركة
اتسعت ابتسامتها وقالت بسعادة
بجد يا أبيه .. يعني خلاص وافقت
قال مراد بحزم
أيوة .. بس بشرط هتشتغلى فى المكان اللى أنا أحدده
أمأت رأسها وقالت بحماس
ماشى يا أبيه موافقه
قال مراد وهو يعود أخذ الكتاب من فوق المكتب
خلاص بكرة ان شاء الله جهزى نفسك عشان ننزل سوا
قالت مبتسمه بحماس
ماشى .. شكرا يا أبيه
قالت نرمين ل سارة بسخرية وهما جالستان فى غرفة هذه الأخيرة
والله .. طيب كويس أوى انه حن واتعطف واتكرم عليكي ووافق انك تشتغلى فى شركته
ضحكت سارة وصفقت بيدها قائلا
مش مصدقه .. الحمد لله انه وافق
قالت نرمين بحنق
أنا مش عارفه ايه السچن اللى احنا عايشين فيه ده .. ما البنات بتشتغل عادى وبيخرجوا لوحدهم عادى .. اشمعنى احنا يعني اللى محبوسين كده .. مبنخرجش الا مع مراد أكننا أطفال فى الحضانه .. هانت والسنة تبتدى فى الكلية وأخرج أشم نفسي شوية
ابتسمت سارة قائله
آل يعني لما تروحى الجامعة هتشمى نفسك .. مراد بيخلى السواق يوصلك ويرجعك ومش كدة وبس بيعرف كل مواعيد محاضراتك وسكاشنك
قالت نرمين
بحنق
بس على الأقل هشوف ناس غيركوا .. دى حاجه صعبة أوى حسه انى مش بنت زى باقى البنات .. ده ولا السچن يا شيخة ايه ده
قالت سارة بهدوء
بصى هو مراد بېخاف علينا عشان بنات .. وانتى شايفه أصلا البلد دلوقتى مش أمان خالص .. هو معذور برده
فى خوفه علينا
قالت سارة پغضب
بس مش كده يفكها شويه .. فيها ايه يعني لما تشتغلى فى الشركة ليه كل التفكير ده .. وايه المشكلة
يعني لما نروح نزور صحباتنا ليه دايما هما اللى ييجوا يزورونا واحنا مبنزورش حد .. ده حتى الخروج مش بيوافق عليه .. بالله عليكي دى عيشة .. دى عيشة تخنق بجد .. ده أنا مش عارفه أصلا هنتجوز ازاى لا حد بيشوفنا ولا بنشوف حد .. حتى صحابه لما بييجوا يزوروه بيفرض علينا حظر تجول لحد ما يمشوا
قالت سارة بضيق
أهى دى الحاجه الوحيدة اللى مضيقانى
ابتسمت نرمين بخبث وقالت
بس طلعتى مش سهل يا سارة
تقصدى ايه
يعني .. الراجل معدش بييجى قولتى تروحيله بنفسك
صاحت سارة بحنق
ايه تروحيله
دى متنقى ألفاظك .. اخرجى يا نرمين شوفى حاجه اتسلى بيها غيري
قامت نرمين وقالت بتهكم وهى تغادر الغرفة
ده على أساس ان التسليه ماليه البيت
ذهبت مريم الى دار المسنين حيث تعيش والدة ماجد
.. دخلت غرفتها .. وجدتها كما تتركها كل مرة .. نائمة على فراشها تنظر الى سقف الغرفة ويبدو أنها تسبح فى عالم آخر .. جلست بجوارها ومررت يدها على شعرها وقالت بحنان
ازيك يا ماما .. أخبارك ايه .. ماما .. ردى عليا .. أنا مريم .. مريم مرات ماجد
بدا وكأن المرأة لا تسمعها ولا تلفت اليها .. أكملت مريم وهى تنظر اليها بأسى
كان نفسي أعرف أخدك معايا يا ماما .. كان نفسي تكون صحتك اتحسنت وأقدر أسفرك معايا .. أنا مسافرة يا ماما .. مسافرة النجع .. أهل بابا الله يرحمه عرفوا طريقى .. وجولى .. وعايزنى أعيش معاهم .. وأنا خلاص كلها كام يوم وهسافرلهم
فجأة وجدتها مريم ولأول مرة تحرك رأسها تجاهها وتنظر اليها .. ابتسمت مريم بفرح وقالت
ماما انتى سمعانى مش كده .. فاهمة أنا بقولك ايه .. مش كده
ظلت المرأة تنظر اليها بدون أن تتكلم .. فأكملت مريم بحماس
ماما كلميني .. طيب هزى راسك .. أنا حسه انك فهمتيني لما قولتلك انى مسافرة النجع
تجمعت العبرات فى عين المرأة .. وبدا عليها التأثر الشديد .. مسحت مريم على رأسها وقالت لها بحزن
عارفه ان چرحى وچرحك كبير أوى .. بس أنا عايزاكى تتحسنى يا ماما .. احنا الاتنين ملناش
الا بعض .. أنا عارفه ان نفسك ترجعى النجع تانى .. البلد اللى اتولدتى فيها وعشتى فيها .. وعشان كده عايزاكى تتحسنى عشان أقدر أخدك تعيشي معايا
ثم أكملت قائله بإبتسامه
أنا هبقى على تواصل مع مديرة الدار .. وكمان أكيد هاجى أزورك
