امل الحياة بقلم الكاتبه يارا عبدالعزيز
ايديها و قامت من على السرير
قام بسرعه و اتكلم بحنان
رايحه فين!
اتكلمت بدموع و هي بتبصله بعتاب
هلف شويه في المستشفى القعده هنا خا نقتني
اتكلم بهدوء و هو بيقوم معاها
طب استني اسأل الممرضه الاول
كان لسه هيمشي بس مسكت ايديه و اتكلمت بهمس و دموع
انا محتاجك
ليه بتتعامل معايا كدا و انت عارف ان دا اكتر وقت انا محتاجك جانبي فيه
شششش بطلي عياط انا جانبك
اتكلمت بدموع و هي بتمسك فيه بقوه
انت جانبي و مش جانبي يفارس انا مش خاېفه من العمليه اد ما زعلانة من معاملتك ليا
ممكن نروح شقتك انا عايزه اقضي الليله دي في حضنك مش في المستشفى
كان لسه هيتكلم بس قاطعته و هي بتتكلم بترجي
هز راسه بهدوء و اتكلم بحنان و هو بيقبل راسها
ماشي يحبيبتى
غيرت هدومها و مسك ايديها و مشيت معاه و هي بتبص لرندا اللي نايمه
وصلوا شقه فارس و دخلوا
اتكلم بحنان و هو بيحاوط كتفها بايديه
تعالي يلا ننام
هزيت راسها بالنفي و حضنتها بعمق
غمض عيونه و اتكلم بضعف
هزيت راسها بالنفي و اتكلمت برقه و هي بتتنفس ريحته
انا بحبك اوي و عشان كدا متمسكه اني اجيب منك طفل يكون شبهك متزعلش مني و افضل حبني ماشي مدخلش لقلبك اي واحدة تانيه غيري
اتكلم بدموع و هو بيمسك فيها بقوه
بلاش الكلام دا انتي هتخرجي منها كويسه
اتكلمت بهمس و هي بتغمض عينيها و بتحرك ايديها على ضهر رقبته
مسك فيها اكتر و قب ل رقبتها بلهفه و اتكلم بدموع
مش هسمحلك تسبني يا مليكه
مش هسمحلك تبعدي عني
قال كلامه و طلعها من حضنه و قبل كل انش في وجهها بلهفه و عشق ممزوج بخوفه الشديد من بعدها عنه
غمضت عيونها بحب و دموع
قبل جفن عينيها و شالها و دخل بيها الاوضه و وضعها على السرير
مش هتسبيني يا مليكه صح
هزيت راسها بالنفي و ضمته ليها بقوه ليأخذها معاه الى عالمهم الخاص بهم
في الصباح
في المستشفى
دخلت الممرضه غرفه مليكه
ملاقتهاش موجودة بصيت لرندا اللي نايمه و راحت عندها و صحتها
قامت رندا مفزوعه و اتكلمت بخضه
بنتي
الممرضه بهدوء
اهدي انا جيت اشوف مدام مليكه عشان اجهزها للعمليه ملاقتهاش
فارس كان صاحي طول الليل مكنش عايز يغمض عينيه كان بيبصلها و هو واخدها في حضنه بعمق
رد على الفون و كانت رندا و قبل ما تتكلم اتكلم هو بهدوء
نص ساعة و هتلاقينا عندك يعمتي
رندا بدموع
ماشي يحبيبي
قفل المكالمه و بص لمليكه اللي نايمه مرر ايديه على وشها و اتكلم بحنان
مليكه حبيبتي قومي يلا
فتحت عينيها و اتكلمت برقه و هي بتبصله
صباح الخير
فارس بحب
صباح القمر يلا قومي البسي عشان هنمشي دلوقتي
هزيت راسها پخوف و لبست قميصه و دخلت الحمام
خرجت و معاها القميص بتاعه و ادتهوله لبسه وهو مركز معاها
قربت منه و زررته و هي بتبصله بحب و كانها بتحفظ ملامحه
لاحظ نظراتها ليه و اتكلم بحنان
ممكن تفكري شويه كمان
مليكه و الله العظيم انا ما عايز غيرك و واثق ان ربنا هيرزقنا بس احنا نصبر شويه طب عارفه هنفضل ندعي و نتصدق بنيه ان ربنا يرزقنا و هنحسن الظن بالله
هنعمل كل حاجه بس بلاش العمليه دي
اتكلمت برقه
طب و التجهيزات اللي في المستشفى و
